Wij, Jacques, Wanda, Jacqueline en haar vriend Dennis hebben ons er een heel lang weekend voor vrijgemaakt. Compleet met een hotel in de bossen van Boekelo. Met de fiets gingen we van het hotel naar wijkcentrum de Boei in Enschede, waar we nog nooit waren geweest.
Wij wilden deze herdenkingsdag echt beleven. Niet alleen om ruimte te geven aan ons eigen verdriet, maar ook tijd hebben voor het contact met anderen die zo'n immens verdriet met zich meedragen.
Samengekomen in de Boei, keken we even rond wie we, tussen de inmiddels vertrouwde gezichten, ook nog van de Boottocht kenden. Even dachten we dat we er een soort 'thuisgevoel' in vonden. We luisterden naar verschillende toespraken in de aula. Nieuwe mensen leerden we kennen, waaronder hen die nog maar kort geleden met de verwerking van hun verdriet zijn begonnen, zoals wij zelf. Toch voelde het al als een hechte club.

Dan de stille tocht met het lint. Het ontdekken van de naam van je kind/zus, zo groot geschreven op zo'n groot wit lang doek, tussen zoveel namen; heel emotioneel. Is dat echt? Is dit werkelijkheid? Zit Nadine niet gewoon thuis en zijn wij hier om aan een soort toneelstuk mee te doen? We gaven ons verdriet de ruimte en voelden het mee met anderen.
Veel foto's hebben we gemaakt, dat doen we steeds sinds de dood van Nadine omdat we er, toen ze nog leefde, voor ons gevoel te weinig hebben gemaakt.
De aankomst bij het Volkspark, in een grote kring staan met al die namen, luisteren naar toespraken en gedichten, de een nog mooier dan de ander. De muziek droeg bij aan een prettige sfeer en gelukkig werkte ook het weer mee.

Tussendoor heerlijk gegeten en weer naar het podium. Terecht werd de organisatie in het zonnetje gezet. Zij hebben voor heel veel mensen heel veel mogelijk gemaakt. Hopen maar dat al hun moeite bijdraagt aan een samenleving die vaker inziet dat geweld letterlijk de 'achterdeur uit is'. In ieder geval hebben wij het gevoel dat door hun inspanningen het leed dat ons is overkomen op zo'n dag een heel klein beetje dragelijker is, en, wat ADS (Aandacht Doet Spreken) betreft, al was het maar om het spreekrecht waar we op 16 augustus in de rechtbank van Amsterdam ten volle gebruik van hebben gemaakt.

Het is teveel om al het goeds dat we zaterdag hebben gedeeld, hier te beschrijven. We kijken er met een heel warm gevoel op terug en kijken uit naar een volgende ontmoeting met lotgenoten. De volgende nationale herdenkingsdag zal in Hoorn plaatsvinden en mede worden georganiseerd door de Nadine Foundation.

Liefs,
Jacques en Wanda





Volgend jaar is de Dag Herdenken Geweldslachtoffers op 20 september in Hoorn! Zie hier (NHD) en hier (site DHG)